Jules Verne

Weinig of geen tunnels en bruggen ontmoette men op den weg. De spoorweg boog zich om de bergen heen en trachtte niet door rechte lijnen den naasten weg van het eene punt naar het andere te vinden door de natuur geweld aan te doen.

Tegen negen uur bereikte men door het dal van Carson den Staat Nevada, altijd nog de noord-oostelijke richting volgende. Ten twaalf ure verliet men Reno, waar de reizigers twintig minuten tijd hadden om te ontbijten.

Van dat punt af ging de weg langs de Humboldt-rivier eenige mijlen noordwaarts. Toen boog hij zich een weinig naar het oosten en verliet den loop der rivier niet voor hij de Humboldt-keten bereikt had, die haar oorsprong eerst neemt aan het oostelijk uiteinde van den Staat Nevada.

Nadat Fogg, Aouda en hun reisgezellen ontbeten hadden, keerden zij naar den waggon terug. Toen Phileas Fogg, de jonge vrouw, Fix en Passepartout weder op hun gemak waren gezeten, zagen zij naar het afwisselende landschap, dat zich voor hunne oogen ontrolde; onmetelijke prairien, bergen, die zich tegen den horizon teekenden, rivieren, die hare schuimende golven voortduwden.

Somtijds zag men een groot aantal bisons, die, zich in de verte samenpakkende, het voorkomen hadden van beweegbare dijken. Die ontelbare legers van herkauwende dieren veroorzaken menigmaal onoverkomelijke hinderpalen voor het voortgaan der treinen. Men heeft dikwijls duizenden van deze dieren gezien, welke in dichte drommen uren achtereen over de rails trokken. De locomotief is dan genoodzaakt om stil te staan totdat de weg weder vrij is.

Ook bij deze gelegenheid had dit plaats. Tegen drie uren 's nachts versperde een kudde, bestaande uit tien a twaalf duizend van deze dieren, den weg. De locomotief beproefde, nadat zij hare snelheid reeds aanmerkelijk had verminderd, hare spoor in de flank der ontzaglijke colonne te drukken, maar eindelijk moest zij toch stilstaan voor de ondoordringbare massa.

Men zag duidelijk deze herkauwende dieren, deze buffalos zooals de Amerikanen hen noemen met hun rustigen tred voortgaan, nu en dan luid brullende. Zij zijn krachtiger gebouwd dan de europeesche runderen, hebben korten staart en pooten, een hoogen rug die een gespierden bult vormt, met horens van onder wijd uitstaande, terwijl de kop, de nek en de schouders bedekt zijn met lange manen. Het was onmogelijk deze landverhuizers tegen te houden. Wanneer de bizons eenmaal hunne richting genomen hebben, kan men hen met den besten wil niet stuiten of van hun weg doen afwijken. Het is een stortvloed van levend vleesch, die door geen dijk kan beteugeld worden.

De reizigers, die allen op de loopbruggen stonden, aanschouwden dit zonderlinge tooneel. Maar hij, die wel de meeste haast had, namelijk Phileas Fogg, was rustig op zijne plaats blijven zitten en wachtte zeer wijsgeerig af tot het den buffels behagen zou den weg vrij te laten. Passepartout was woedend over het oponthoud dat door deze opeenhooping van dieren veroorzaakt werd. Hij had al zijne revolvers op hen willen afschieten.

"Wat een land!" riep hij uit, "dat een geheele trein kan worden tegengehouden door zulke stomme dieren, die als eene processie voorttrekken en zich volstrekt niet haasten, alsof zij niemand in den weg stonden. Bij den hemel! ik zou toch wel eens willen weten of Fogg dit onvoorziene oponthoud ook al in zijn programma heeft opgenomen. En de machinist, die de locomotief niet tusschen deze beesten durft doorjagen!

De machinist had volstrekt niet beproefd of hij dit bezwaar ook kon overwinnen, en hij had daarin zeer voorzichtig gehandeld. Hij zou ongetwijfeld de eerste buffels met de spoor van zijn locomotief verpletterd hebben; maar hoe sterk zij ook ware, de machine zou weldra hebben moeten ophouden, de trein zou gederailleerd zijn en zoo beschadigd, dat hij den tocht niet kon vervolgen. Het beste was dus geduldig te wachten en den verloren tijd in te halen door later de vaart van den trein te versnellen.

De optocht der bisons duurde drie volle uren en de weg werd niet eerder vrij dan tegen den avond.